Naar Ken ie die ook of eb ie die ook ù kent?

Mannes Wezenberg
© Foto Keuzekamp - Stadsarchief

Een geboren en getogen Zwollenaar, waar niet het blauw-witte bloed door de aderen stroomde, maar het groen-witte bloed van zijn cluppie Zwolsche Boys. Mannes Wezenberg, een fanatieke Boys-supporter.

Hermannus Jacobus Wezenberg werd op 25 augustus 1917 geboren in Zwolle en is op 31 december 1990 overleden in zijn geliefde geboortestad. Mannes kwam uit een gezin van negen en had nog drie broers en drie zussen. De laatste jaren heeft Mannes doorgebracht in de Vos de Waelstichting, dat later werd omgedoopt tot Nieuwe Haven.

Overljdensadvertentie Mannes Wezenberg
Bron: Anton Heimerikx (Wijhe) - Stadsarchief

Mannes Wezenberg was de zoon van de bierbrouwerknecht August Constantijn Julianus Leopold Wezenberg, geboren in de Buiten Hofstraat in Kampen op 17 april 1892 en Susanna Maria van der Vegte, geboren in de Molenstraat in Zwolle op 5 augustus 1889. Op 2 november 1915 zijn beide in huwelijk getreden. De vader van Mannes is op 1 oktober 1961 overleden en zijn moeder op 28 februari 1952.

Mannes leefde in de tijd waarin binnen het Zwolse voetbal een stevige koude, maar soms ook snikhete, oorlog werd gevoerd. De tijd, waarin ieder weekend van het voetbalseizoen, de supporters van Zwolsche Boys en PEC zich lieten gelden.

Anno 2020 zijn vaak de tegenstellingen tussen de Zwolsche Boys supporters en hun naaste buren van ZAC die de de pen doen schrijven, maar in zijn tijd draaide het hele Zwolse voetbal om de strijd tussen Zwolsche Boys en PEC. Een PEC supporter haalde het niet in zijn hoofd naar een kapper te gaan die de groen-witte kleuren van de Zwolsche Boys een warm hart toedroeg. Omgekeerd idem dito!

"Loat ze toch doodvallen die vieze PEC-ers", was, op zijn zachtst gezegd geen opbeurende opmerking, maar deze werd wel menig keer in de wandelgangen binnen een verhit gesprek ten tonele gebracht.

Mannes Wezenberg en Zwolsche Boys, een twee-eenheid in de 2e helfte van de vorige eeuw ...
Foto: Familie Wezenberg

Ook Mannes Wezenberg was een felle Boys supporter en was het wat dat betreft bij een wedstrijd tussen Zwolsche Boys en welke tegenstander dan ook, nooit met de grens- en/of scheidsrechter eens. Hij heeft er wat af gemopperd en dan praten we nog niet over de keren dat hij bij de match werd weggestuurd. Was het niet bij het eerste, dan was het wel bij een van de lagere elftallen, waarbij hij aanwezig was.

Jaren lang heeft Mannes zijn nering bij de Zwolsche Boys, aan de man gebracht. Zowel voor, tijdens als na de wedstrijd van de hoofdmacht. Hij had hij een kraampje bij de ingang van het sportcomplex voor de supporters die voor of na de wedstrijd hun zucht naar zoetigheid of pinda's wilden stillen. Daarnaast besteeg hij tijdens de wedstrijd met een bak voor zijn buik, stevig verankerd over zijn schouders, de treden van de tribune om zijn versnaperingen aan de man te brengen en maakte hij een verkoop-ommetje rond het veld. Iedere thuiswedstrijd van de hoofdmacht weer.

Wat verkocht hij eigenlijk niet! Naast zijn plekkie bij de Boys stond Mannes iedere zaterdagmiddag bij het Gemeentelijk Sportpark, tegenover het Openluchtbad om zijn snoep e.d. aan de man te brengen. Hier werd in het seizoen altijd wel op een van de velden gevoetbald. Het maakte hem niet uit bij welke vereniging het was Be Quick'28 of CSV'28, maar zeker niet bij PEC. Dat zou een doodzonde zijn.

Mannes Wezenberg op pad met zijn petroleum ...
Foto: Familie Wezenberg

Mannus is zijn gehele leven ongehuwd gebleven en handelde in meerdere produkten, zo verkocht hij ook langs de deur zijn wasmiddelen en andere klein huishoudelijke artikelen in de Wipstrik (van de Ruyterstraat tot aan de Hortensiabrug). Hij was een echte koopman in zijn tijd. Overal zag hij de waarde van in. Zo liep hij vele jaren tijdens Koninginnedag over de Melkmarkt met een rood, wit, blauwe of oranje speldjes, die door zijn zus voor hem waren gemaakt. In de periode dat hij in de Frans Halsstraat woonde, verkocht hij ijsjes vanuit zijn huis. In de Heemskerkstraat waar hij jaren woonde, was het petroleum dat hij aan de man bracht en stond hij met zijn versnaperingen in de winter bij de ijsbaan op het tegenwoordige Park de Weezenlanden.

De bovenstaande foto is genomen bij de ingang van de toenmalige ijsbaan aan het Groot Wezenland.
nno 2020 is hier het Thomas a Kempis College gevestigd ...
Foto: Familie Wezenberg

Wie kende deze man niet. Een in onze stad wereldberoemde persoonlijkheid die naast zijn nering, voor iedereen een goed woord had. Als deelnemer van de Zwolse Avondvierdaagse, zal het mij niet verbazen, als hij een van degenen is geweest, die tot dan toe de meeste deelnames aan de Zwolse Avondvierdaagse op zijn naam had staan. Tot op late leeftijd heeft hij deelgenomen aan het Zwolse wandelfestijn. Of Mannes lid van de wandelvereniging De Zwolse Tippelaars is geweest was voor mij niet te achterhalen. Wel zou hij veel met deze wandelvereniging zijn opgetrokken en waarschijnlijk als individueel zijn tochten hebben gelopen.

Bron: Familie Wezenberg

Dat Mannes een sociaal karakter had blijkt onder meer door het aantal keren dat hij zijn bloed doneerde aan het Rode Kruis in die tijd. Hiervoor mocht hij na het halen van een bepaalde norm, voor de keren dat hij bloed had gegeven, op 20 januari 1960, de Karl Landsteiner Penning in ontvangst nemen.

Mannes was een bijzondere man, een man die in de '50, '60 en '70-er jaren van de vorige eeuw zich vaak liet gelden in het Zwolse. Iedereen kende Mannes Wezenberg!

Bron:
Familie Wezenberg
Stadsarchief - Anton Heimerikx (Wijhe)