Naar Zwolle Special

Hij was geen natuurlijke dood gestorven, dat was voor iedereen snel duidelijk. Maar was hij blond? Hoe oud zou hij zijn geweest? Waarom lag hij in deze niet comfortabele houding? Waarom ontbrak een deel van zijn schedel? Waarom waren zijn handen gebonden? Allemaal vragen die enkele jaren later voor een deel beantwoord konden worden.

Onder deze parkeerplaats (foto 2001), die is opgeofferd voor de bouw
van "De 12 Apostelen", is Zwolse Harry gevonden ...

"De 12 Apostelen" in 2016 ...

Een nickname is al snel geboren in het Zwolse. Zo kreeg ook dit eeuwenoude skelet, gevonden op de lokatie waar anno 2016 het gebouw "De 12 Apostelen" staat te pronken, de naam "Zwolse Harry". De aanwezigheid van de Zwolse fotograaf Harry ten Klooster was hiervoor de aanleiding. Een van de vele belangstellenden, achter de hekken bij het archeologisch onderzoek dat in 2010 hier werd verricht, vroeg aan hem "Weet jij hier meer over, Harry?", waarop de fotograaf kennende, het ludieke antwoord gaf: "Ja, dit is Zwolse Harry!". Echter een goede journalist ziet en hoort alles wat er om hem heen gebeurd en gezegd wordt. Dus ook deze dag had een aanwezige en attente journalist zijn oor te luister gelegd, maar prikte niet door het humorvolle antwoord van de fotograaf heen en nam de naam "Zwolse Harry" als waarheid aan.  En zo gebeurde het, dat de Archeologische Dienst van Zwolle een aantal jaren met de naam "Zwolse Harry" zat opgezadeld.

Uiteindelijk heeft de gevonden persoon officieel de naam Hermen gekregen, omdat in de tijd dat hij leefde, deze naam veelvuldig in de Zwolse burgerij voorkwam.

Op 15 november 2010 "zag" onze Hermen voor de tweede keer het aardse licht. Vrij onverwacht werd hij aangetroffen bij het archeologisch onderzoek op "De Tanerij" het gebied rond het Flevogebouw, Stadstheater De Spiegel en de Librije. Om exacter te zijn, op de oude parkeerplaats op de hoek van de Spinhuisbredehoek en de Menno van Coehoornsingel. Enkele jaren later is op deze lokatie "De 12 Apostelen" verrezen, een gebouw met commerciële ruimte en daarboven 8 appartementen.

De persoon, waarvan in eerste instantie nog niet bekend was of het een hij of een zij was,  lag in een niet alledaagse houding bij zijn vondst. Hij/zij lag op de linkerzijde in een gehurkte houding. De handen waren aan de voorzijde van het lichaam met een leren band om de polsen vastgebonden. Daarbij was een houten staak tussen de elleboog en de kniegewrichten geplaatst. Een houding die het ergste deed vermoeden.

Het zou normaal gesproken de laatste dag van het onderzoek zijn geweest, maar door deze bijzondere vondst werd de put open gehouden voor de fysisch antropoloog om het skelet voorzichtig helemaal bloot te leggen. De eerste indruk van de fysisch antropoloog was dat het ging om een jongeman.

Op donderdag 26 april 2012 werden in het Archeologisch Depot aan de Veemarkt door de Stadsarcheoloog Michael Klomp en een van de specialisten in de bio-archeologie Lisette Kootker (VU Amsterdam) een aantal van de vele vragen beantwoord.

Mede doordat er geen geschikt DNA materiaal gevonden kon worden, bleven toch nog een aantal vragen onbeantwoord. Zo kon men de kleur van de ogen en de kleur van het haar niet achterhalen. Ook kreeg men niet duidelijk of er nog verwanten van Hermen in deze tijd op onze aardbol aanwezig waren.

Wel bleek, dat Hermen vroeger leefde dan aanvankelijk werd aangenomen. Bij zijn overlijden, was hij ongeveer 22 tot 24 jaar en 1,69 meter lang. Door het C14 (radioactief) onderzoek, waarbij al het organisch materiaal van een datering kan worden voorzien, is vast komen te staan dat hij tussen 1316 en 1440 geleefd moet hebben. Hermen, was afkomstig uit Zwolle of omgeving en is waarschijnlijk door een klap op de schedel met een stomp voorwerp op deze lokatie vermoord.

Na alle onderzoeken en uitslagen volgde er vrij vlot een volgende stap. Het gezicht van Hermen zou gereconstrueerd moeten worden. Mede doordat de schedel deels ontbrak , kapot of vervormd was, bleek de gezichtreconstructie verre van gemakkelijk. Toch is het gelukt en staat het gezicht van onze Hermen, gemaakt door de mw. drs. Maja d'Hollosy, tegenwoordig permanent te schitteren in de Broerenkerk.

Bron:
Hermen - Hoe botten een verhaal vertellen

Meer foto's