Naar Ken ie die ook of eb ie die ook ù kent?

De Zwolse barmhartige Samaritaan. Rasechte Zwollenaar Joop van Ommen, geboren in 1949, is een simpele Zwolse jongen die na het overlijden van zijn vader, toen hij 12 jaar was, de sturing kwijt raakte en in de pubertijd behoorlijk tegen de draad in kon gaan. Hij ging om met mensen waar hij nu voor in de bres springt. Verschoppelingen die in de huidige maatschappij veelal met de nek worden aangekeken. Hij spreekt hun taal en voelt precies wat zij voelen. Een groot voordeel, waar menig professioneel hulpverlener niet van is voorzien.

Na het niet voltooien van zijn technische opleiding aan de ambachtschool, moest Joop al vroeg aan het werk om zijn brood te verdienen. Het behalen van zijn rijbewijs deed Joop belanden als taxichauffeur in onze mooie Hanzestad.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Joop was zeer maatschappelijk betrokken. Hij ging naast zijn werk als taxichauffeur de opleiding voor maatschappelijk werker volgen en werd als vrijwilliger straathoekwerker.

In die tijd organiseerde Joop voetbalwedstrijdjes voor de jongens van de straat. Mede vanuit zijn verleden voelde hij haarfijn aan, dat het sporten an sich, een bijzonder goed middel is tegen jeugdcriminaliteit.

Op 21 april 1978 richtte Joop de WRZV, ofwel de Woensdag Recreatie Zaalvoetbal Vereniging op. De club, met als basis het "wilde zaalvoetbal" midden jaren '70, speelde zijn zaalvoetbalwedstrijden tot de jaren '80 in de Zwolse IJsselhallen.

In de loop der jaren is de vereniging gegroeid en anno 2013 kent het rond de 70 zaalvoetbalteams en heeft het twee extra poten gekregen door de G-teams van WRZV/De Boog en WRZV/Acrogym.

Nadat de IJsselhallen een nieuwe koers gingen varen en de WRZV genoodzaakt werd een nieuw onderkomen te zoeken, kwamen de huidige WRZV-hallen in beeld. Aan de Buitengasthuisstraat, aan de rand van de Kamperpoort werd op voorspraak van PvdA-wethouder Margriet Meindertsma, in samenwerking met Leen van Rij van Woningcorporatie SAVO, de nieuwe WRZV-hallen gerealiseerd. Multifunctionele hallen, waar niet alleen gesport kon worden, maar waar ook school- en gehandicaptensport, kerkdiensten, carnaval, vogeltentoonstellingen, etc, hun mogelijkheden kregen.

Van huis uit kreeg Joop het opvangen van minderbedeelden met de paplepel ingegoten. Moeder van Ommen, had het niet breed na het overlijden van haar man. Toch was zij het die de mensen, die niets te eten hadden een warme maaltijd en zelfs een slaapplek op de zolder aanbood.

Vanuit dat oogpunt, zag Joop al snel mogelijkheden de WRZV-hallen in te zetten voor zijn idealen. Het aantal mensen aan de rand van de samenleving werd alsmaar groter en groter. Dit betekende ook dat er steeds meer van deze mensen op straat kwamen te staan. Dat was tegen het zere been van onze Joop. Hij zorgde er voor, dat de WRZV-hallen naast de functie waarvoor het eigenlijk bedoeld was, ook de door de gemeente gedoogde opvang van rond de vijftig mensen die nergens anders terecht konden, kreeg toebedeeld. Het in de volksmond genoemde "Putje van Zwolle" was geboren. In eerste instantie werden de kleedkamers voor de opvang ingezet. Naderhand kwamen er containers achter het gebouw te staan waar deze mensen werden opgevangen.

In het jaar 2000 is Joop onderscheiden voor zijn inzet voor de verschoppelingen van onze samenleving. Hij werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Een onderscheiding die hij met recht heeft verdiend en hem van harte is gegund.

In maart 2013 heeft Joop van Ommen aangegeven zijn voorzitterschap van de WRZV zaalvoetbalvereniging te beëindigen. Na 35 jaar was het genoeg voor de duizendpoot. Het voorzitterschap blijft echter dicht in zijn nabijheid. Zijn schoonzoon Freddy Eikelboom zal de komende jaren de honneurs als de nieuwe voorzitter van de WRZV Zaalvoetbalvereniging op zich nemen.

Rond de Kerstdagen van 2013 heeft Zwolle in Beeld het diner voor de minima in de WRZV-hallen mogen fotograferen en met eigen ogen gezien hoe druk deze happening is bezocht en hoe gelukkig de mensen na het diner met een kerstpakket huiswaarts keerden. Het diner was volledig volgeboekt. Er hadden zich naast de 500 aanwezigen nog meer mensen aangemeld, die helaas om organisatorische redenen afgewezen moesten worden.

Een dubbel gevoel als je er als simpele Zwolse burger rondloopt. Enerzijds zie je het geluk en de schittering in de ogen van de kinderen en de volwassenen, anderzijds is het te triest voor woorden, dat dit festijn anno 2013 nog georganiseerd moet worden.

"Je moet niet óver de mensen, maar mèt de mensen praten", de lijfspreuk van Joop van Ommen is een waarheid als een koe.

Bron:
"Van het Putje tot De Herberg" (www.vriendenvandeherberg.nl)